Τίτλος: Το ψέμα
Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή
Έτος έκδοσης: 1992
Εκδόσεις: Πατάκη
---------------------------------------------------------------------
Περίληψη κειμένου:
Κεντρική ηρωίδα του βιβλίου είναι η
δεκαπεντάχρονη έφηβη, Χριστίνα Αγγελοπούλου. Η Χριστίνα ζει στη Θεσσαλονίκη
μαζί με τους γονείς της, ώσπου ο πατέρας της δέχεται μια δελεαστική επαγγελματική
πρόταση στη Γερμανία.H
μητέρα της αρνείται να τον ακολουθήσει και το ζευγάρι χωρίζει.H ζωή της έφηβης
ανατρέπεται μέσα σε λίγους μήνες. Μετά το διαζύγιο η μητέρα της, η κυρία
Ελευθερία, μαζί με την ηρωίδα αναγκάζονται να μετακομίσουν στην Αθήνα, οπού
εκεί με τη βοήθεια των συγγενών της θα βρει δουλειά ως θυρωρός σε μια
πολυκατοικία στην οποία μάλιστα θα διαμείνουν στο υπόγειο. Η καινούργια ζωή
στην Αθήνα δεν αρέσει στη Χριστίνα, η
οποία νοσταλγεί συνεχώς τη ζωή της στη συμπρωτεύουσα.Mε τη μεσολάβηση του θείου
της, που είναι καθηγητής σε ένα ιδιωτικό σχολείο, φοιτά εκεί χωρίς να πληρώνει
δίδακτρα, καθώς είναι άριστη μαθήτρια. Εκεί γνωρίζει την ξαδέρφη της, τη Ρέα,
και την παρέα της, στους οποίους λέει ψέματα για τη ζωή της και κυρίως για την
οικονομική της κατάσταση, παρουσιάζοντας τον πατέρας της ως επιχειρηματία που
ταξιδεύει διαρκώς. Όμως το διαγώνισμα μαθηματικών τριμήνου και η κλοπή των
απαντήσεων θα σταθεί το γεγονός που θα αναγκάσει τη Χριστίνα να αποκαλύψει την
αληθινή της ταυτότητα, ώστε να σώσει τη φίλη της, τη Μαρία, από τις άδικες
κατηγορίες. Η ιστορία τελειώνει με το πάρτι γενεθλίων της ηρωίδας στο θυρωρείο,
απαλλαγμένο από ψέματα και περιβαλλόμενο μόνο από την αλήθεια.
---------------------------------------------------------------------
Χαρακτηρισμός
προσώπων:
Χριστίνα:
Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι μία δεκαπεντάχρονη
έφηβη μαθήτρια που έρχεται αντιμέτωπη με τις ραγδαίες εξελίξεις της ζωής της.
Οι γονείς της χωρίζουν, ο πατέρας της μεταναστεύει κι αυτή μαζί με την μητέρα της αναγκάζονται να μετακομίσουν
στην Αθήνα. Όλα αυτά τα γεγονότα επηρεάζουν την ευαίσθητη ψυχή του κοριτσιού, η
οποία γίνεται απόμακρη και βρίσκει καταφύγιο στο ημερολόγιο και σε μια κούκλα.
Δεν της αρέσει η ζωή στην Αθήνα και νοσταλγεί τη ζωή της στη Θεσσαλονίκη. Στο
ακριβό σχολικό περιβάλλον νιώθει παρείσακτη και ντρέπεται για την οικονομική
της κατάσταση και έτσι οδηγείται στα πρώτα της ψέματα, θεωρώντας πως με αυτόν
τον τρόπο θα γίνει αποδεκτή από την παρέα των πλουσίων. Νιώθει μόνη,
εγκαταλελειμμένη, έχει συναισθηματικές διακυμάνσεις, είναι κλειστή και δεν
ανοίγεται ούτε στη συνομήλικη ξαδέρφη της. Είναι άριστη μαθήτρια, γεγονός που
προκαλεί τη ζήλια πολλών συμμαθητριών της. Ωστόσο, είναι δίκαιη και την
κατάλληλη στιγμή αποκαλύπτει τόσο τον πραγματικό κλέφτη των λύσεων του
διαγωνίσματος, αλλά και τον πραγματικό της εαυτό. Μετά την αποκάλυψη της
αλήθειας νιώθει απελευθερωμένη, ανακουφισμένη και ζει ευτυχισμένα τη ζωή της.
Αλέξης
Καράς: Συμμαθητής και φίλος της Χριστίνας. Είναι
συμπαθητικός, εξωστρεφής, κοινωνικός, δίκαιος χαρακτήρας καθώς συμβουλεύει τους
φίλους του να μην βγάζουν γρήγορα συμπεράσματα για τη Χριστίνα. Είναι επίσης ο
πρώτος που την καλεί στο πάρτι του και προσπαθεί να την ενσωματώσει στην παρέα.
Ο Αλέξης είναι άλλωστε και το πρώτο
άτομο στο οποίο η Χριστίνα θα ανοιχτεί και θα αποκαλύψει την αλήθεια για τη ζωή
της. Είναι καλός φίλος, θα την συγχωρέσει, θα της συμπαρασταθεί και θα τη
βοηθήσει να βρει την ισορροπία που χρειάζεται η ζωή της.
---------------------------------------------------------------------
Απόσπασμα από το
βιβλίο:
Δεν ήθελα
πια να
τους ακούω. Έτρεξα και κλείστηκα στο
δωμάτιο μου κι έκλαψα
πολύ. Ποιος
είχε δίκιο; Ποιος είχε άδικο;
Κι εγώ τι
φταίω; Πότε φωνάζω:
Μπαμπά, σε μισώ και πότε η καρδιά
μου χτυπάει και
μου λέει
πως τον
αγαπώ. Τι
θ’ απογίνω;
Από κείνη τη μέρα η μητέρα σώπαινε κι ο
πατέρας γύριζε αργά τη
νύχτα. Σχεδόν δεν τον
έβλεπα. Στο
τέλος του σχολείου, στην
απονομή των βραβείων, ο
μπαμπάς δεν ήρθε.
Κι όμως, εγώ είχα
απ’ όλη την
τάξη τα περισσότερα άριστα. Η μητέρα ήταν πολύ συγκινημένη, μου χάρισε μια ασημένια ταυτότητα. Μ’ έστειλε να περάσω το καλοκαίρι στην
Αγία Τριάδα, στη βίλα
που νοίκιαζε η
θεία Μαρία. Εκείνη δεν ήρθε.
Όταν γύρισα στη Θεσσαλονίκη τη
βρήκα μόνη στο
σπίτι. Δε γελούσε.
-Που είναι
ο μπαμπάς; τη ρώτησα
-Πήγε κάποιο ταξίδι
στη Γερμανία, για δουλειά.
Θα μας γράψει,
θα γυρίσει.
Έλεγε ψέματα, το κατάλαβα αμέσως από την
ταραχή της. Φοβήθηκα.
Αργότερα η μαμά μου μίλησε για την
απόφαση της να
πουλήσει το σπίτι, να
βρει ένα θυρωρείο.
-Δεν ξέρω
κανένα επάγγελμα, δεν
έχω κανένα χαρτί, ούτε καν
γυμνασίου, πώς να
δουλέψω στη Θεσσαλονίκη; Βλέπεις Χριστίνα μου, μου είπε, αν
είχα σπουδάσει, δε θα
βρισκόμουν σ’ αυτή τη
δύσκολη θέση σήμερα. Δε θέλω μια μέρα να
πάθεις κι εσύ
τα ίδια.
Εγώ έκλαιγα
και κείνη μου έλεγε:
“Προσωρινά θα κάνω
αυτή τη δουλειά,
μέχρι να
καταφέρει ο πατέρας να στείλει
χρήματα”.
Δεν έκλαιγα
για τη δουλειά,
έκλαιγα για τον
μπαμπά που μας άφησε.
Ο πατέρας, Χριστινάκι μου, δε
θα γυρίσει ποτέ πια. Πάει, τελείωσε. Μας
άφησε μόνες. Πήγε
στη Γερμανία για να
φτιάξει μια δικιά
του ζωή, δε
μας αγαπάει. Θα
ήθελα να σου
πω: τον
μισώ, μα δεν τολμώ. Φοβάμαι τη
λέξη, με τρομάζει ακόμα και
να τη δω
γραμμένη…
Ζωρζ Σαρή,
Το ψέμα, εκδ. Πατάκης,
σελ. 21-22
ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ, Β4
No comments:
Post a Comment