ΕΝΟΛΑ ΧΟΛΜΣ (SPRINGER NANCY)

 

Καιρός να γνωρίσετε την Ενόλα Χολμς, έφηβη ντετέκτιβ και μικρότερη αδερφή του Σέρλοκ Χολμς.

Όταν η Ενόλα Χολμς, αδερφή του ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς, ανακαλύπτει ότι η μητέρα της εξαφανίστηκε, ξεκινά αμέσως με προορισμό το Λονδίνο για να τη βρει. Μα τίποτα δε μπορεί να την προετοιμάσει για όσα την περιμένουν. Επειδή όταν φτάνει, βρίσκεται μπλεγμένη στην απαγωγή ενός νεαρού μαρκησίου, διώκεται από μαχαιροβγάλτες και προσπαθεί να ξεφύγει απ’ τους καταπιεστικούς μεγαλύτερους αδερφούς της, κι όλα αυτά ενόσω προσπαθεί να συνδυάσει τα στοιχεία που έχει για την μυστηριώδη εξαφάνιση της μητέρας της. Μέσα σε όλο αυτό το χάος, θα καταφέρει η Ενόλα να αποκωδικοποιήσει τα απαραίτητα στοιχεία και να βρει τη μητέρα της;

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ (Το ημερολόγιο μιας ξενέρωτης ,Ρέιτσελ Ρενέ Ράσελ)

  ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Το ημερολόγιο μιας ξενέρωτης 

Περίληψη:

  Η Νίκη και οι κολλητές της σχεδιάζουν ένα πάρτι γενεθλίων.Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα.Η μαμά της Νίκης της λέει ότι δεν έχουν λεφτά για όσα θέλουν τα κορίτσια. Η Νίκη είναι έτοιμη να ακυρώσει τα πάντα ,αλλά πάλι αλλάζουν τα σχέδια της από εκεί που δεν το περιμένει. Με τον έναν η τον άλλον τρόπο θα γίνει ένα πάρτι που η Νίκη δεν θα ξεχάσει ποτέ .

Κριτική του βιβλίου:

   Το βιβλίο αυτό μου άρεσε πολύ, διότι όχι μόνο δεν ακυρώθηκε το πάρτι, αλλά τελικά  η Νίκη κάνει το καλύτερο πάρτι της ζωής της .

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΝΙΚΗΣ: έξυπνη ,ζηλιάρα, γλυκιά, καλόκαρδη.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΚΟΛΛΗΤΩΝ ΤΗΣ: επίμονες, αστείες, καλόκαρδες, εύστροφες.

Το αγαπημένο μου σημείο είναι στο τέλος, όπου τελικά το πάρτι της  γίνεται και ήταν πιο υπέροχο απ΄ό,τι το φανταζόταν!

                                                                                         

                                                                                                 ΝΑΣΤΟΥΛΗ ΑΣΗΜΟΥΛΑ, Α3

 

Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα; (HADDON MARK)

 

Ο Κρίστοφερ Μπουν είναι ένας παράξενος νέος και το μυαλό του δουλεύει με τρόπο ιδιαίτερο. Ξέρει πάρα πολλά για τα μαθηματικά και πολύ λίγα για τους ανθρώπους. Του αρέσει να φτιάχνει χάρτες και σχεδιαγράμματα, λατρεύει τα αστυνομικά μυθιστορήματα και το κόκκινο χρώμα. Δεν του αρέσει το κίτρινο και το καφέ, δεν αντέχει να τον αγγίζουν και δεν μπορεί να πει ψέματα.

Ένα βράδυ βρίσκει νεκρό το σκύλο της γειτόνισσάς του κι αποφασίζει να ξεδιαλύνει το μυστήριο. Η αναζήτησή του όμως θα τον παρασύρει σε μονοπάτια δύσβατα, που οδηγούν στη χαμένη από καιρό μητέρα του. Καλείται τώρα να ξεδιαλύνει άλλα μυστήρια, αυτά του κόσμου των μεγάλων, πολύ πιο περίπλοκα από το απλό «Ποιος σκότωσε το σκύλο»...
Ένα εκπληκτικό σε σύλληψη μυθιστόρημα, που ρίχνει φως και στις πιο λεπτές εκφάνσεις του κόσμου γύρω μας.

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ (ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΡΟΓΚΩΦ, ΙΟΥΛΙΟΥ ΒΕΡΝ)

 

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΡΟΓΚΩΦ

ΙΟΥΛΙΟΥ ΒΕΡΝ

 

Περίληψη:

Εκείνη την εποχή η Σιβηρία απειλούνταν από Ταρτάρους επαναστάτες και τον προδότη Ιβάν Ογκάρεφ. Ο αδερφός του τσάρου βρισκόταν παγιδευμένος στο Ιρκούτσκ χωρίς επικοινωνία με την ευρωπαϊκή Ρωσία. Ο τσάρος έπρεπε να κάνει κάτι για τη σωτηρία του κράτους του, γι’ αυτό έστειλε ένα ταχυδρόμο στο Ιρκούτσκ. Αυτός ονομαζόταν Μιχαήλ Στρογκώφ και γεννήθηκε στην ασιατική Ρωσία. Στο ταξίδι του αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, συνάντησε άγρια θηρία, πιάστηκε σκλάβος του εχθρού, βασανίστηκε μα ποτέ δεν έχασε τη ψυχραιμία του. Στο δρόμο βρήκε μια συντρόφισσα με το όνομα Νάντια και πολλούς καλούς ανθρώπους που τον βοηθήσαν. Τελικά ο Στρογκώφ τα κατάφερε, σκότωσε τον Ογκάρεφ και νυμφεύτηκε τη Νάντια.

 

Χαρακτηρισμός δύο προσώπων:

            1)Ο Μιχαήλ Στρογκώφ είναι ένας από τους ταχυδρόμους του Τσάρου. Έβγαλε εις πέρας πολλές αποστολές, με αποτέλεσμα να γίνει άξιος εμπιστοσύνης στους ανωτέρους του. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Όμσκ της Σιβηρίας γι΄ αυτό τον έστελναν σε εκείνες τις περιοχές .Ο πατέρας του ήταν κυνηγός αρκούδων και του έμαθε την τέχνη του. Ήταν χειροδύναμος, σκληραγωγημένος, ψηλός, είχε γερές πλάτες, δυνατά και καλοφτιαγμένα πόδια. Είχε γαλάζια μάτια, φαρδύ στήθος, πλούσια μαλλιά, μακριά ρουθούνια, πυκνά βλέφαρα, πλατύ μέτωπο, στόμα συμμετρικό, χείλια σαρκωμένα. Επίσης ήταν γενναίος, ατρόμητος, φιλεύσπλαχνος, πιστός, ευγενικός, ήρεμος, καλός και γενναιόδωρος.

            2)Η Νάντια είναι μια νεαρή κοπελίτσα, η οποία έψαχνε τον πατέρα της. Το θέλημά της να περάσει απ’ τη χώρα των άγριων Ταρτάρων ολομόναχη την έκανε γενναία, γιατί ακόμα και με ματωμένα πόδια συνέχιζε το περπάτημα ,παρόλο που ήταν πολύ νέα. Είχε πρόσωπο παιδιάστικο και τρυφερό, μάγουλα αδύνατα και χλωμά, κατάμαυρα βελούδινα μάτια, ξανθιά μαλλιά. Η Νάντια ήταν αποφασισμένη, περήφανη, θαρραλέα, φιλεύσπλαχνη και έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε δυσκολία.

 

Κριτική του βιβλίου:

Ο Μιχαήλ Στρογκώφ του Ιούλιου Βερν είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο, περιπέτειας, αφοσίωσης και δράσης. Μου άρεσε πάρα πολύ ιδιαίτερα στα σημεία των έντονων περιγραφών. Πολλές φορές ήταν τόσο έντονες, που τα αισθήματα, η πλοκή και ο χώρος με ταξίδευαν και αισθανόμουν πως ήμουν μέσα στην ιστορία. Με μια λέξη αυτό το βιβλίο θα το χαρακτήριζα εντυπωσιακό.

           

                                                                                         ΠΕΤΣΑΣ ΝΙΚΟΣ, Α3

Η αλφαβήτα της εφηβείας (ΔΕΛΗΒΟΡΙΑ ΜΑΓΙΑ)

 

Μια ιστορία με πρωταγωνιστές εφήβους του σήμερα που προετοιμάζοντας μια θεατρική παράσταση βρίσκουν τον τρόπο να εκφράσουν όλες τις ανησυχίες τους. Από το άλφα μέχρι το ωμέγα, ένα πανόραμα όσων τους απασχολούν, μέσα από 24 λέξεις-κεφάλαια γραμμένα με ζωντάνια, χιούμορ και αισιοδοξία.
Άγχος, Βαρεμάρα, Γονείς, Δίαιτα, Έρωτας, Ζήλια, Ήρωας, Θάνατος, Ίντερνετ, Καθηγητές, Λύπη, Μοναξιά, Ναρκωτικά, Ξύρισμα, Όνειρα, Πενθήμερη, Ρούχα και Ρατσισμός, Σεξ, Τηλέφωνο, Ύψος, Φιλία, Χορός, Ψέματα, Ωριμότητα.
Αφορμή για να βάλουν σε μια τάξη την ψυχή τους οι νέοι και να θυμηθούν το ξεχασμένο τραγούδι της δικής τους εφηβείας οι μεγαλύτεροι.
Ένα βιβλίο που σηκώνει τη σημαία της ανακωχής ανάμεσα στα παιδιά και στους γονείς τους. Έστω για λίγο. Όσο κρατάει μια παράσταση.
Ένα μυθιστόρημα βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό έργο της Μάγιας Δεληβοριά, που τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Θεατρικού Έργου 2008 και με εύφημη μνεία Θεατρικού Έργου 2008 από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά.

Η παγκόσμια ημέρα ελληνικής γλώσσας

 

Αμφιλόχιος Παπαθωμάς

Οι σύγχρονοι Έλληνες πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς, γιατί έχουμε ως μητρική μια γλώσσα που υπήρξε οικουμενική

        Η Ελληνική ανήκει στην ινδοευρωπαϊκή οικογένεια γλωσσών και ομιλείται αδιαλείπτως στην ανατολική Μεσόγειο τουλάχιστον κατά τους τελευταίους τριάντα πέντε αιώνες, από την εποχή των μυκηναϊκών πινακίδων της γραμμικής γραφής Β´ και των ομηρικών ηρώων έως σήμερα, την εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, των greeklish και της ποσοτικής έκρηξης στην παραγωγή και διακίνηση έντυπου, ηλεκτρονικού και προφορικού λόγου.

     Στο μακρύ ταξίδι της, η Ελληνική κατόρθωσε να επιβιώσει παρά τις πολλές εθνικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές περιπέτειες που ταλάνισαν τους χρήστες της. Ως όργανο επικοινωνίας και λογοτεχνικής έκφρασης καλλιεργήθηκε εντατικά, προσέλαβε πολλές μορφές, εξέφρασε ποικίλες ιδεολογίες, βιοθεωρίες και φιλοσοφικά συστήματα. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα να συσσωρευθεί στο πέρασμα του χρόνου ένας απαράμιλλος λεξιλογικός πλούτος, που διευκολύνει τον σημερινό χρήστη στην απόδοση απαιτητικών νοημάτων με σαφήνεια και ακρίβεια.

     Ήδη στους αρχαίους χρόνους, η Ελληνική αποτελούσε το όργανο έκφρασης σπουδαίων λογοτεχνών, φιλοσόφων και επιστημόνων.

        Ο Όμηρος, η Σαπφώ, ο Αισχύλος, ο Ηρόδοτος, ο Σοφοκλής, ο Θουκυδίδης, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης, ο Ιπποκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης είναι μερικοί μόνο από τους αρχαίους Έλληνες διανοητές που καλλιέργησαν την αρχαιότερη μορφή της γλώσσας μας και με αυτήν ως όχημα κληροδότησαν στους μεταγενέστερους την πνευματική παρακαταθήκη τους.

         Στη μετακλασική περίοδο, η Ελληνική διαδόθηκε μετά τις κατακτήσεις του Μακεδόνα στρατηλάτη Αλέξανδρου έως τα ανατολικά πέρατα της τότε οικουμένης. Κατά την αναμέτρησή της με τον Ρωμαίο κατακτητή, η ελληνική γλώσσα βγήκε και πάλι αλώβητη, καθώς οι Ρωμαίοι επηρεάστηκαν βαθύτατα από την ελληνική γραμματεία και ενέταξαν πολλές ελληνικές λέξεις στη γλώσσα τους.

       Η εκμάθηση των Ελληνικών έλαβε μεγάλη έκταση την περίοδο αυτή, ενώ η Ελληνική καθιερώθηκε ως η επίσημη γλώσσα της κρατικής διοίκησης για το σύνολο του ανατολικού τμήματος του κράτους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τούτο επέτρεψε στην Ελληνική να παραμείνει κατά την αυτοκρατορική περίοδο, κατά την ύστερη αρχαιότητα και αργότερα κατά τους μέσους χρόνους η επίσημη γλώσσα της ανατολικής ρωμαϊκής και μετέπειτα της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

 

        Εν ολίγοις, η Ελληνική διατηρήθηκε ως η βασική διεθνής γλώσσα για την ανατολική Μεσόγειο από τις κατακτήσεις του Αλέξανδρου τον όψιμο τέταρτο αιώνα π.Χ. έως την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 και υπήρξε μητρική γλώσσα και όργανο επικοινωνίας και λογοτεχνικής έκφρασης του μεγαλύτερου τμήματος των πληθυσμών της ευρύτερης περιοχής.

       Η οικουμενικότητα της Ελληνικής αντανακλάται, μεταξύ άλλων, στο ότι έγινε η γλώσσα της Καινής Διαθήκης, ενώ σε αυτήν μεταφράστηκε ήδη κατά την πρώιμη Αλεξανδρινή περίοδο η Παλαιά Διαθήκη. Μέσω της Ελληνικής ο κλασικός πολιτισμός και οι διαχρονικές αξίες του μεταλαμπαδεύτηκαν στο Βυζάντιο. Οι Πατέρες της Εκκλησίας και οι βυζαντινοί λόγιοι έγιναν συνεχιστές του έργου των μεγάλων διανοητών της αρχαιότητας.

      Αλλά και μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης, η ελληνική γλώσσα και σκέψη μεταφέρονται μαζί με τους Έλληνες λογίους στη Δύση συντελώντας στην Αναγέννηση του πνεύματος και του πολιτισμού στη δυτική Ευρώπη. Με αυτόν τον τρόπο η Ελληνική και μαζί της ο ελληνικός πολιτισμός καθίστανται και πάλι πανανθρώπινο κτήμα.

       Από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας, η Ελληνική έχει δεχτεί επιδράσεις από άλλα γλωσσικά συστήματα, πράγμα που συμβαίνει σε όλες τις φυσικές γλώσσες. Τούτο δεν είναι κάτι που πρέπει να μας τρομάζει· το αντίθετο, μάλιστα, αφού η αλληλεπίδραση των γλωσσών δημιουργεί κατά κανόνα μια εξαιρετικά γόνιμη δυναμική μετεξέλιξής τους.

         Η Ελληνική εξελίχθηκε από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. έως σήμερα ενίοτε με εντάσεις, αλλά, συνάμα, και με μια θαυμαστή αρμονία, και προσαρμόστηκε στις εκάστοτε ιστορικές, κοινωνικές και πολιτισμικές προκλήσεις, διατηρώντας πάντοτε τον δυναμισμό της. Επηρέασε και η ίδια σημαντικά άλλες γλώσσες, κυρίως αυτές του δυτικού κόσμου, αλλά όχι μόνο, σε όλους τους τομείς της ζωής, της σκέψης, της επιστήμης και της τέχνης.

      Οι σύγχρονοι Έλληνες πρέπει να θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς, γιατί έχουμε ως μητρική μια γλώσσα που υπήρξε οικουμενική. Η γλώσσα αυτή αποτελεί στη θαυμαστή διαχρονικότητά της ένα πολύτιμο στοιχείο της εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας του λαού μας. Τούτο κατόρθωσε να συμπυκνώσει σε δύσκολους χρόνους (1941) και σε λίγες αράδες ο Γιώργος Σεφέρης:

«Η ελληνική γλώσσα, ο άνθρωπος, η θάλασσα… Για κοιτάξετε πόσο θαυμάσιο πράγμα είναι να λογαριάζει κανείς πως, από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα. Κι αυτό δε σταμάτησε ποτέ, είτε σκεφτούμε την Κλυταιμνήστρα που μιλά στον Αγαμέμνονα, είτε την Καινή Διαθήκη, είτε τους ύμνους τού Ρωμανού και τον Διγενή Ακρίτα, είτε το Κρητικό Θέατρο και τον Ερωτόκριτο, είτε το δημοτικό τραγούδι. Και όλοι αυτοί, οι μεγάλοι και οι μικροί, που σκέφτηκαν, μίλησαν, μέτρησαν ελληνικά, δεν πρέπει να νομίσετε πως είναι σαν ένας δρόμος, μια σειρά ιστορική, που χάνεται στη νύχτα των περασμένων και βρίσκεται έξω από σας. Πρέπει να σκεφτείτε πως όλα αυτά βρίσκονται μέσα σας, τώρα, βρίσκονται μέσα σας όλα μαζί, πως είναι το μεδούλι των κοκάλων σας, και πως θα τα βρείτε αν σκάψετε αρκετά βαθιά τον εαυτό σας […] η σύγχρονή μας λογοτεχνία είναι απαραίτητη για να καταλάβουμε, όχι μόνο την αρχαία λογοτεχνία, αλλά και όλη την ελληνική παράδοση» (Δοκιμές Α, 177-8).

 

* Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας, Φιλοσοφική Σχολή

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών¨

 

ΠΗΓΗ: https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/370284_i-pagkosmia-imera-ellinikis-glossas

Η παγκόσμια ημέρα ελληνικής γλώσσας

              Οδυσσέας Ελύτης, «Τα Πάθη Β΄»                             

           ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ μου έδωσαν ελληνική·
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
          Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου.
Εκεί σπάροι και πέρκες
          ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια
          όσα είδα στα σπλάχνα μου ν’ ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες
          με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων
όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη.
          Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα μαύρα ρίγη.
Εκεί ρόδια, κυδώνια
          θεοί μελαχρινοί, θείοι κι εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια·
          και πνοές από τη ρεματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο
          σπάρτο και πιπερόριζα
με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων
          ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα πρώτα Δόξα Σοι.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα πρώτα Δόξα Σοι!
          Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα
          τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια.
Στο χώμα το στρωμένο με τ’ αμπελομάντιλα
          κνίσες, τσουγκρίσματα
και Χριστος Ανέστη
          με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων.
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου.
          Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του Ύμνου!

Από τη συλλογή Το Άξιον εστί (1959)

[πηγή: Οδυσσέας Ελύτης, Ποίηση Ίκαρος, Αθήνα 2002, σ. 135]

Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας

 Η Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας θεσμοθετήθηκε το 2017 και εορτάζεται στις 9 Φεβρουαρίου ,ημέρα θανάτου του Διονυσίου Σολωμού ,του εθνικού ποιητή της Ελλάδας. Με αφορμή την ημέρα αυτή παρουσιάζουμε το άρθρο για τη σημασία της ελληνικής γλώσσας του Ζακ Μπουσάρ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ ,στην εφημερίδα " Η Καθημερινή "

Η καίρια σημασία της ελληνικής γλώσσας στον αιώνα μας

ΖΑΚ ΜΠΟΥΣΑΡ

06.02.2022

Πάνε τουλάχιστον 35 αιώνες που η ελληνική γλώσσα γράφεται, και τουλάχιστον 40 αιώνες που μιλιέται στον ίδιο χώρο, την ύστατη αιχμή της Χερσονήσου του Αίμου. Χάρη στη φιλοπεριέργεια και την εφευρετικότητα των Ελλήνων έχουμε το προνόμιο να απολαμβάνουμε, εμείς οι σύγχρονοι επίγονοι, έναν από τους πιο ανεπτυγμένους πολιτισμούς της Δύσης. Το χρέος μας απέναντι στον ελληνικό πολιτισμό παραμένει απεριόριστο όσον αφορά τις τέχνες και τις επιστήμες· κι όμως οφείλεται η προκοπή μας κατά κύριο λόγο στη γραπτή παράδοση. Πολλές χώρες διαθέτουν αξιοθέατα μνημεία και τοπία, αλλά καμία άλλη χώρα δεν προσφέρει τέτοιο θησαυρό κειμένων σε όλους τους τομείς της διάνοιας και της δημιουργίας.

Η ελληνική γλώσσα διέσωσε και αφομοίωσε ό,τι χρήσιμο είχε να επιδείξει ο μεσογειακός περίγυρος και πολιτισμός: η ελληνική αποθησαύρισε ξένες λέξεις όπως «θάλασσα», «Αθηνά», «Κόρινθος», «λαβύρινθος», «οίνος», «έλαιον», «κυπάρισσος» και των πολιτικών συστημάτων τα γνωστά «βασιλεύς», «τύραννος», «κυβερνήτης» και «άναξ».

Η πιο ουσιώδης προσφορά της ελληνικής γλώσσας ξεπερνάει το θέμα του λεξιλογίου: πρόκειται για τη δόμηση του λόγου. Οι Ελληνες στοχαστές έβαλαν τάξη στις έννοιες, οδήγησαν τον άνθρωπο από τον μύθο στον λόγο. Ο λόγος σημαίνει πρώτα το όργανο της σκέψης, μετά τη δυνατότητα του σκέπτεσθαι, ύστερα τη λειτουργία της σκέψης, σημαίνει και την εσωτερική έννοια που εμφανίζεται στον νου, την ιδέα, τη λέξη που εξωτερικεύεται, τον προφορικό λόγο, και τέλος τον γραπτό λόγο. Βάζοντας τάξη στη λειτουργία του λόγου, οι Ελληνες σοφοί επινόησαν τους λογισμούς, τον συλλογισμό, τη λογική. Αν σήμερα αναλύουμε τις προτάσεις του λόγου με την ορολογία της γραμματικής, «sujet» [sub-jectus], «objet» [ob-jectum], «subjonctif» [sub-junctivus], το χρωστάμε στην ελληνική λογική του λόγου «υπο-κείμενο», «αντι-κείμενο», «υπο-τακτική».

Με το εργαλείο της λογικής, ίσως η μεγαλύτερη κατάκτηση της ελληνικής υπήρξε –και υφίσταται πάντα– η δυνατότητα να δημιουργεί κατά βούληση αφηρημένες έννοιες και σύνθετες λέξεις. Οι Ρωμαίοι κατάλαβαν πρώτοι την ανωτερότητα της ελληνικής και αφομοίωσαν στη γλώσσα τους άπειρες ελληνικές λέξεις. Το ίδιο έκαναν οι Λατίνοι του Μεσαίωνα, οι οποίοι δημιούργησαν με τη σειρά τους νεολογισμούς όπως «metaphysica», που υιοθέτησαν στη συνέχεια οι Ελληνες, όπως για παράδειγμα τον όρο «μεταφυσική». Από κει χιλιάδες όροι, επιστημονικοί και κοινοί, έχουν εμπλουτίσει τις δυτικές γλώσσες. Δεν είναι μόνο οι λέξεις «pédagogie», «cosmologie» που προέρχονται από τα ελληνικά, αλλά ακόμα και κοινές λέξεις όπως «pause» [παύσις], «attention» [ad-tendo / προσ-οχή] και άλλες μέσω της λατινικής πολλές φορές.

Οι Ελληνες στοχαστές έβαλαν τάξη στις έννοιες, οδήγησαν τον άνθρωπο από τον μύθο στον λόγο.

Καταλήγοντας, δηλώνω ενσυνείδητα ότι πολύ τυχερός είναι αυτός που σκέπτεται και μιλάει ελληνικά γιατί έχει τη δυνατότητα –αν θέλει– να εμβαθύνει στην ερμηνεία του σύμπαντος με τη μητρική γλώσσα του δυτικού πολιτισμού. Η ελληνική, με τη λογική και τον θησαυρό βασικών εννοιών που διαθέτει, στηρίζει κάθε μορφωμένο άνθρωπο της εποχής μας που επιθυμεί να κατανοήσει τον κόσμο και να μάθει άλλες γλώσσες. Η ελληνομάθεια είναι το «σήμα κατατεθέν» του καλλιεργημένου πολίτη του αιώνα μας.

Ζήτω η ελληνική γλώσσα!

* Ο κ. Ζακ Μπουσάρ είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ.

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ(Φιλία με άρωμα λεβάντας,Αναστασία Ξενοφώντος Γαϊτάνου)

 

                                              ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

                                              ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΒΙΒΛΙΟΥ

                                  Τίτλος: Φιλία με άρωμα λεβάντας

                                  Συγγραφέας:  Αναστασία Ξενοφώντος Γαϊτάνου

                                  Eκδόσεις: Πατάκη

                                  Έτος έκδοσης: 2022

                                  Αριθμός σελίδων: 352

                                                 Περίληψη

Ένα παλιό ημερολόγιο πέφτει στα χέρια δύο έφηβων  κοριτσιών. Από εκείνη τη στιγμή μπλέκεται το παρόν με το παρελθόν. Τι τους συνέβη; Ήρθε η ώρα να μάθετε. Η Κάλια μαζί με τη Θάλεια στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν το μυστικό του λευκώματος έρχονται αντιμέτωπες με τους εφιάλτες τους αλλά και με τη Στέφανη, η οποία, έχοντας τη βοήθεια των «υπηκόων» της, υφαίνει γύρω τους έναν επικίνδυνο ιστό. Θα καταφέρουν τα δύο κορίτσια να ξεφύγουν απ’ αυτόν; Θα καταφέρουν να λύσουν τον γρίφο του λευκώματος και –το πιο σημαντικό– θα καταφέρουν να βρουν την αληθινή φιλία; 

Απόσπασμα

"Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό θέλω να πάω σχολείο!!!. Κι όμως είναι αλήθεια!!!. Σήμερα στα διαλείμματα έκανα παρέα με τα πιο "κούλ" παιδία της τάξης , να μην πω και του σχολείου. Όμως οι φίλοι του Άκη με υποδέχτηκαν με αδιαφορία. Η αλήθεια είναι πως δεν ασχολήθηκαν πολύ μαζί μου. Εμένα όμως δεν με πείραξε καθόλου. Φτάνει που έχω παρέα!!!".

Χαρακτηρισμός δύο προσώπων

Θάλεια : η Θάλεια ένα κορίτσι που θα την χαρακτήριζα ευγενική, έξυπνη ,φιλική ,καλή,  όμορφη.

Κάλια: η Κάλια είναι ένα κορίτσι που θα την χαρακτήριζα φιλική, φοβιτσιάρα , έξυπνη , καλόκαρδη , ευπρόσδεκτη

 

 

Κριτική έργου

 

Το  βιβλίο μου άρεσε πολύ, διότι ήταν για την ηλικία μου. Επίσης με εντυπωσίασε το τέλος της ιστορίας και θα το πρότεινα σε άτομα στα οποία τους αρέσουν βιβλία μυστηρίου και αγωνίας.

                                                                              ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ ΕΛΕΝΗ, Α4

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ (Το ψέμα, Ζωρζ Σαρή)

 

                    

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Τίτλος: Το ψέμα

Συγγραφέας: Ζωρζ Σαρή

Έτος έκδοσης: 1992

Εκδόσεις: Πατάκη

--------------------------------------------------------------------- 

Περίληψη κειμένου:

   Κεντρική ηρωίδα του βιβλίου είναι η δεκαπεντάχρονη έφηβη, Χριστίνα Αγγελοπούλου. Η Χριστίνα ζει στη Θεσσαλονίκη μαζί με τους γονείς της, ώσπου ο πατέρας της δέχεται μια δελεαστική επαγγελματική πρόταση στη Γερμανία.H μητέρα της αρνείται να τον ακολουθήσει και το ζευγάρι χωρίζει.H ζωή της έφηβης ανατρέπεται μέσα σε λίγους μήνες. Μετά το διαζύγιο η μητέρα της, η κυρία Ελευθερία, μαζί με την ηρωίδα αναγκάζονται να μετακομίσουν στην Αθήνα, οπού εκεί με τη βοήθεια των συγγενών της θα βρει δουλειά ως θυρωρός σε μια πολυκατοικία στην οποία μάλιστα θα διαμείνουν στο υπόγειο. Η καινούργια ζωή στην Αθήνα δεν αρέσει στη Χριστίνα,  η οποία νοσταλγεί συνεχώς τη ζωή της στη συμπρωτεύουσα.Mε τη μεσολάβηση του θείου της, που είναι καθηγητής σε ένα ιδιωτικό σχολείο, φοιτά εκεί χωρίς να πληρώνει δίδακτρα, καθώς είναι άριστη μαθήτρια. Εκεί γνωρίζει την ξαδέρφη της, τη Ρέα, και την παρέα της, στους οποίους λέει ψέματα για τη ζωή της και κυρίως για την οικονομική της κατάσταση, παρουσιάζοντας τον πατέρας της ως επιχειρηματία που ταξιδεύει διαρκώς. Όμως το διαγώνισμα μαθηματικών τριμήνου και η κλοπή των απαντήσεων θα σταθεί το γεγονός που θα αναγκάσει τη Χριστίνα να αποκαλύψει την αληθινή της ταυτότητα, ώστε να σώσει τη φίλη της, τη Μαρία, από τις άδικες κατηγορίες. Η ιστορία τελειώνει με το πάρτι γενεθλίων της ηρωίδας στο θυρωρείο, απαλλαγμένο από ψέματα και περιβαλλόμενο μόνο από την αλήθεια.

 

---------------------------------------------------------------------

Χαρακτηρισμός προσώπων:

Χριστίνα: Η πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι μία δεκαπεντάχρονη έφηβη μαθήτρια που έρχεται αντιμέτωπη με τις ραγδαίες εξελίξεις της ζωής της. Οι γονείς της χωρίζουν, ο πατέρας της μεταναστεύει κι αυτή μαζί με  την μητέρα της αναγκάζονται να μετακομίσουν στην Αθήνα. Όλα αυτά τα γεγονότα επηρεάζουν την ευαίσθητη ψυχή του κοριτσιού, η οποία γίνεται απόμακρη και βρίσκει καταφύγιο στο ημερολόγιο και σε μια κούκλα. Δεν της αρέσει η ζωή στην Αθήνα και νοσταλγεί τη ζωή της στη Θεσσαλονίκη. Στο ακριβό σχολικό περιβάλλον νιώθει παρείσακτη και ντρέπεται για την οικονομική της κατάσταση και έτσι οδηγείται στα πρώτα της ψέματα, θεωρώντας πως με αυτόν τον τρόπο θα γίνει αποδεκτή από την παρέα των πλουσίων. Νιώθει μόνη, εγκαταλελειμμένη, έχει συναισθηματικές διακυμάνσεις, είναι κλειστή και δεν ανοίγεται ούτε στη συνομήλικη ξαδέρφη της. Είναι άριστη μαθήτρια, γεγονός που προκαλεί τη ζήλια πολλών συμμαθητριών της. Ωστόσο, είναι δίκαιη και την κατάλληλη στιγμή αποκαλύπτει τόσο τον πραγματικό κλέφτη των λύσεων του διαγωνίσματος, αλλά και τον πραγματικό της εαυτό. Μετά την αποκάλυψη της αλήθειας νιώθει απελευθερωμένη, ανακουφισμένη και ζει ευτυχισμένα τη ζωή της.

 

Αλέξης Καράς: Συμμαθητής και φίλος της Χριστίνας. Είναι συμπαθητικός, εξωστρεφής, κοινωνικός, δίκαιος χαρακτήρας καθώς συμβουλεύει τους φίλους του να μην βγάζουν γρήγορα συμπεράσματα για τη Χριστίνα. Είναι επίσης ο πρώτος που την καλεί στο πάρτι του και προσπαθεί να την ενσωματώσει στην παρέα. Ο Αλέξης είναι άλλωστε και  το πρώτο άτομο στο οποίο η Χριστίνα θα ανοιχτεί και θα αποκαλύψει την αλήθεια για τη ζωή της. Είναι καλός φίλος, θα την συγχωρέσει, θα της συμπαρασταθεί και θα τη βοηθήσει να βρει την ισορροπία που χρειάζεται η ζωή της.

 

---------------------------------------------------------------------

 

Απόσπασμα από το βιβλίο:

Δεν ήθελα πια να τους ακούω. Έτρεξα και κλείστηκα στο δωμάτιο μου κι έκλαψα πολύ. Ποιος είχε δίκιο; Ποιος είχε άδικο; Κι εγώ τι φταίω; Πότε φωνάζω: Μπαμπά, σε μισώ και πότε η καρδιά μου χτυπάει και μου λέει πως τον αγαπώ. Τι θ’ απογίνω;

 

Από κείνη τη μέρα η μητέρα σώπαινε κι ο πατέρας γύριζε αργά τη νύχτα. Σχεδόν δεν τον έβλεπα. Στο τέλος του σχολείου, στην απονομή των βραβείων, ο μπαμπάς δεν ήρθε. Κι όμως, εγώ είχα απ’ όλη την τάξη τα περισσότερα άριστα. Η μητέρα ήταν πολύ συγκινημένη, μου χάρισε μια ασημένια ταυτότητα. Μ’ έστειλε να περάσω το καλοκαίρι στην Αγία Τριάδα, στη βίλα που νοίκιαζε η θεία Μαρία. Εκείνη δεν ήρθε. Όταν γύρισα στη Θεσσαλονίκη τη βρήκα μόνη στο σπίτι. Δε γελούσε.

 

-Που είναι ο μπαμπάς; τη ρώτησα

 

-Πήγε κάποιο ταξίδι στη Γερμανία, για δουλειά. Θα μας γράψει, θα γυρίσει.

 

Έλεγε ψέματα, το κατάλαβα αμέσως από την ταραχή της. Φοβήθηκα.

 

Αργότερα η μαμά μου μίλησε για την απόφαση της να πουλήσει το σπίτι, να βρει ένα θυρωρείο.

 

-Δεν ξέρω κανένα επάγγελμα, δεν έχω κανένα χαρτί, ούτε καν γυμνασίου, πώς να δουλέψω στη Θεσσαλονίκη; Βλέπεις Χριστίνα μου, μου είπε, αν είχα σπουδάσει, δε θα βρισκόμουν σ’ αυτή τη δύσκολη θέση σήμερα. Δε θέλω μια μέρα να πάθεις κι εσύ τα ίδια.

 

Εγώ έκλαιγα και κείνη μου έλεγε: “Προσωρινά θα κάνω αυτή τη δουλειά, μέχρι να καταφέρει ο πατέρας να στείλει χρήματα”. Δεν έκλαιγα για τη δουλειά, έκλαιγα για τον μπαμπά που μας άφησε.

Ο πατέρας, Χριστινάκι μου, δε θα γυρίσει ποτέ πια. Πάει, τελείωσε. Μας άφησε μόνες. Πήγε στη Γερμανία για να φτιάξει μια δικιά του ζωή, δε μας αγαπάει. Θα ήθελα να σου πω: τον μισώ, μα δεν τολμώ. Φοβάμαι τη λέξη, με τρομάζει ακόμα και να τη δω γραμμένη…

Ζωρζ Σαρή, Το ψέμα, εκδ. Πατάκης, σελ. 21-22

ΠΗΓΗ:https://wordpress64426.wordpress.com/2017/11/23/%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%AD%CE%BC%CF%80%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CF%88%CE%AD%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B6%CF%89/

 

                  ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ, Β4